Avslappane rotterace på kontinentet

– Vi var ikkje interesserte i å ta ein vanleg Syden-tur i år, og då bli einige om å reisa på biltur så balla det litt på seg, fortel Jarle S. Haug.

Verken han eller kameraten Martin Skaathun Blindheim ville bruka sin eigen bil til langtur, i staden spleiste dei på ein VW Golf til 5000 kroner.

– Vi fekk ein fin bil for pengane, men motoren er med 1,4 liter altfor liten.

Dei to bilinteresserte 21-åringane fann ut at dei ville gjera bilen om til rat-style (rustprega utsjånad). Det fekk dei ikkje heilt til, men dei lakkerte den så stygt dei kunne, lagde ei facebookside som heiter «RatTrip» og køyrde frå Os.

Via Litauen til Italia

Først var det meininga å reisa til Sverige, men det blei for kort.

– Vi reiste frå Sverige via Polen til ein kollega av meg som er heime i Litauen på ferie. Turen gjekk vidare gjennom Polen, sør til Slovenia og Italia før vi no har køyrd nord gjennom Austerrike til Tyskland på veg heim mot Noreg og Os.

I Italia var dei blant anna og bada i frå ei øy nær Venezia.

– Vi har køyrd ein del utanom hovudvegane og sett mange fine plassar. Spesielt i Slovenia og Nord-Italia var det veldig mykje fint landskap og koselege byar å sjå.

– Vi vil òg tilbake til Litauen, det var eit veldig fint land!

Nesten ubrukt telt

Før avreise var det ikkje berre lakk og lys til bilen som blei hamstra inn, men telt, sovepose og liggeunderlag.

– Teltet har blitt brukt berre éi natt. Det har stort sett vore enklare å finna greie hotell og motell enn godt eigna campingplassar. Dessutan var teltet litt lite.

– Enkelte netter, der vi har hatt plan om å ligga i telt, har det kome mykje nedbør eller lyn og torden.

– Kva med bilen, den går framleis fint?

– Ja, den går seint i forhold til dei andre på motorvegen, men den går fint. 

– Kva om den havarer?

– Vi har teikna NAF-medlemsskap, så då reknar vi med å få hjelp.

Store forskjellar

Jarle og Martin fortel at folk har reagert ganske ulikt på den «spesialdesigna» bilen, nokon ler og synest den ser morosam ut, andre ser nesten sure ut når vi kjem inn i landsbyen deira.

– Noko vi og har lagt merke til er at det er store forskjellar på byggestil og atmosfære frå land til land. Du merker med éin gong at du har kryssa ei landegrense, det er litt fascinerande.

Trafikken og lokale reglar har heller ikkje alltid vore lett å forstå.

– Det har vore nokre små nesteulykker. Vi har blant anna blitt ståande midt på nokre trikkeskinner, midt i Warzawa,  mens bilane framfor oss har køyrd på kryss og tvers mens vi hadde grønt lys. Då vi såg trikken kom køyrande måtte vi berre gje gass, vi tenkte det var betre å krasja med ein annan bil enn å få ein trikk inn i sida. Det gjekk heldigvis bra, men vi har ikkje idé om kvifor vi hamna i den situasjonen.

– Uansett synest vi det har vore ein veldig kjekk måte å feriera på, både fordi vi har fått sett mykje og fordi vi har tatt turen dag for dag, det har ikkje vore noko program eller noko stress.