Her testar dei bru over Bjørnafjorden

Samstundes med at Statens Vegvesen jobbar med å få ned kostnadene for E39 Stord-Os, jobbar både norske og internasjonale ekspertar med å testa ulike løyingar for det som kan bli verdas lengste flytebru.

– Fjordkryssinga i midtre trasé er førebels altfor kostbar, men kan og vil bli realisert, sa statsminister Erna Solberg til Midtsiden då ho vitja Os i valkampen.

Med vassdjupne på 550 meter over ei strekning på fem kilometer er kryssing av Bjørnafjorden så avansert at også forskarane blir sett på prøve.

– Dette blir verdas lengste flytebru om den blir realisert, seier Xu Xiang i prosjektgruppa til Statens vegvesen si heimeside.

Testar modellar i Trondheim

Saman med eksterne ingeniørmiljø, blant anna med norsk offshorekompetanse, har vegvesenet utvikla fleire ulike pongtongar til ei flytebru som no blir testa i eit havbasseng hos SINTEF Ocean i Trondheim.

I det spesiallaga bassenget blir pongtongane utsett for dei mest ekstreme bølgjesituasjonar som ein kan tenkje seg i Bjørnafjorden.

– Vi har aldri før gjennomført eit liknande modellforsøk. Dette er veldig spanande. Blir flytebrua over Bjørnafjorden vellykka, vil vi nok sjå fleire slike bruer i Noreg i framtida, meiner Reza Firoozkoohi, prosjektleiar i SINTEF Ocean.

Brua skal tole ein situasjon kor til dømes det skjer ein skipspåkøyring, og deretter bli utsett for ein 100-årsstorm, utan at brua i mellomtida er blitt reparert frå skipsstøytet.

Har lite informasjon om bølgjene

Flytebru er den anbefalte metoden for kryssing av Bjørnafjorden. Det blir no jobba med to ulike alternativ, sideforankra (festa med liner frå pontongane til sjøbotn, journ.mrk) og endeforankra (festa mot land på kvar side av Bjørnafjorden, journ.mrk) flytebru.

– Det som er litt spesielt her, er at vi har små fjordbølgjer. Dette er ein type bølgjer vi har lite informasjon om, seier Øyvind Nedrebø, prosjekteringsleiar i Statens vegvesen.

– For oss er det viktig å ha tilgang til eit basseng slik SINTEF Ocean disponerer, slik at vi kan få kontrollert undervegs i det tekniske utviklingsarbeidet at vi er på rett veg. Då kan vi gjere korreksjonar på eit tidleg tidspunkt. Vi kan snakke om fleire milliardar kroner i auka kostnadar, om vi ikkje får kontrollert designet undervegs ved hjelp av modelltestar.