Atter ein gong Aurora!
Ho sådde frøet tidlegare i år; no har Aurora sitt album vakse fram.
Kjetil Vasby Bruarøy
Tekst: Lilly Grønvigh
Før eg omtaler albumet, må eg fortelja ei historie:
Eg møtte Aurora i desember 2018, under premiera av dokumentaren En gang Aurora.
Dokumentaren fortalde om korleis det var å gå frå Aurora til AURORA, og vanskane og gledene det påførte.
Samstundes fekk vi eit innblikk i korleis det var å laga «det vanskelege andre-albumet», som då blei Infections Of A Different Kind Step 1. Dette albumet kom ut i september fjor.
Då ho blei intervjua etter visinga av dokumentaren, kunne ho røpa at den andre delen av albumet «kjem snart».
Snart er no
På fredag kom endeleg del 2, kalla A Different Kind Of Human - Step 2.
Albumet er ei lengre vidareføring på 11 songar, som til saman strekk seg til heile 40 minutt.
Aurora har skapt si eiga verd, og invitert oss til den
Albumet byrjar med The River, ein dansbar elektropoplåt. Det er ein passande opningssong, og du kan nærmast føla at du symjer nedover ei elv til lyden av deilige synther og trommemaskinar.
Deretter tar ho oss med vidare til ein moderne jungel med songen Animal, ein rå og energifull låt som var første singel gitt ut i år.
The Seed er ein klima-anthem der Aurora fortel om kva som skjer om man vel å prioritera økonomi over klima:
«You cannot eat money, oh no/When the last tree has fallen/And the rivers are poisoned/You cannot eat money».
Songen er definitivt ein av dei tyngre låtane ho har laga, både innanfor tekst og lydbilete. Trommene og bakgrunnsvokalene kan minna litt om Wardruna, som Aurora tidlegare har spelt med.
• Sjå video av Aurora syngja «Helvegen» saman med Wardruna på Bergenhus Festning, 22. august 2018. (YouTube)
Sjølv om songen har vært ute i nesten 2 månadar, får eg alltid gåsehud oppover armane.
Kanskje det er Aurora si bønn om å gjere noko med klimakrisa, ei påminning om kva som verkeleg skjer i verda, som gir meg denne reaksjonen?
Sterkt lydbilete
Det er også rom for det meir rolege og delikate. A Different Kind Of Human er ein nydeleg utanomjordisk reise på fire minutt. Det er ein stillare låt, nærmast som ein slags voggesong. Moderskipet skal ta deg med heim, seiar Aurora, og det er slik det følast når du høyrer denne songen.
Ein stor kontrast frå førsteplata frå 2016, All My Demons Greeting Me As A Friend, er lydbiletet.
Aurora & co har flørta med ulike sjangrar, som ambient, elektronika og artpop, og eksperimentert mykje i studio med produksjonen.
Hennar inspirasjonar frå Bowie, Björk og Enya kjem også tydeleg fram. Samtidig omfamnar ho røtene sine; den mørke elektropoppen som kontrasterer mot hennar lyse, vakre stemme.
Veldig Aurora
Med dette har Aurora laga eit album som er veldig Aurora, både lyrisk og musikalsk.
Det meir eksperimentelle lydbiletet løftar albumet, og skaper eit stort steg frå «Step 1» til «Step 2».
Likevel er det nokre låtar som eg følar forsvinn litt, som kanskje manglar same mengde magi som andre.
Du kan seia at Aurora no har skapt si eiga, lille verd, nærmast som eit slags soundtrack for ho sjølv.
Frøet ho sådde med årets første singel Animal, har blitt til eit stort tre som spirar og gror i hennar «queendom».
Eg kan trygt seia at A Different Kind Of Human – Step 2 er eit av årets høgdepunkt i norsk musikk, og definitivt eit høgdepunkt i Auroras diskografi.
Terningkast: 5
Anmeldaren sine favorittar:
«Hunger»
«A Different Kind Of Human”
“The Seed”
«The River»
• Midtsiden samleside: Aurora