Bygger tak ved Knutabruo

Bildeserie:

1 av 10

I sommar blei grunnarbeidet utført, i førre veke byrja dugnadsgjengen å reisa den arkitektteikna gapahuken ved Knutabruo og Oselvo.

– Vi siktar oss inn på 25. oktober, seier Peder Fløysand.

Målet er at gapahuken skal vera ferdig same dag som den 50 meter lange Knutabruo fyller to år.

• Les òg: Folkerik opning av Knutabruo

Den regntunge dagen i går var Fløysand i full sving med bygging saman med Harald Døsen og Bernt Norevik.

Meir tak til turgåarane

Noko av tanken bak bygging av Knutabruo, eit initiativ av ei gruppe osingar som kalte seg «Brukameratane», var å gjera Oselvo meir tilgjengeleg. Ny sti var på plass mellom Tøsdal og Nordmarka, etter at Os kommune la ny vassleidning langs elva, og ved Knutabruo har det kome både ein rasteplass og ein sti ned til eit fint terreng heilt ved elvebreidda.

– Etter at vi bygde gapahuk, benk og bålplass ved elva, og såg kor mykje både stiane, brua og desse plassane blei brukte, fekk vi lyst å bygga ein gapahuk til.

Denne var først tenkt å ha ved rasteplassen, men då dette ikkje var greit for grunneigar blei den flytta til stien mellom rasteplassen og brua på austsida av elva.

– Det blir benkar langs heile bakveggen. Rett nedanfor bygger vi grillplass med vedskjul.

Kortreist treverk

Blant turgåarar som set ekstra pris på tilrettelegginga langs elva er LHL Os, som har donert pengar til prosjektet. Os kommune har spandert pukk og transport av denne, Fløysand Tak har sponsa ein spesiell variant av søylesko, som du kan skru ned i staden for å støypa, og vil levera taket gratis.

– Os Turlag overtar gapahuken når den er ferdig, dei tar ansvar for vedlikehald og seier dei òg vil støtta økonomisk.

Store delar av materialane ligg det meir sveitte enn pengar bak.

– Treverket har vi skore sjølv. Vi fekk rotvelta tre av Opplysningsvesenets fond og har fått låna saga til Kjell Flaterås, fortel dugnadsgjengen.

På stien står gråtass-entusiast Harald Døsen sin nyaste traktor, ein arbeidshest frå 1962.

– Den har vore god å ha, seier Harald, og svarer med eit lurt smil når Midtsiden spør om den store klokka som heng høgt i eit tre på plassen.

– Den går ikkje rett, men det betyr ikkje noko. Vi jobbar ikkje etter klokka her inne i skogen.