Møter publikum før Osfest

Fredag markerer kjøpmann Trond Hope at Rema 1000 Kuven stasjon er 10 år gamal.

– Markering med tilsette tar vi seinare i haust, fredag vil vi feira med kundane. Tesla, som opna ein populær superladestasjon hos oss i sommar, kjem med bilutstilling, i tillegg blir det grilling frå etter lunsj og utover ettermiddagen, og, om vi er heldige - lansering av Os-brødet.

Rema Kuven stasjon har ikkje berre blitt eldre, dei har også vakse kraftig i omsetnad etter at Hope mista lokalet til den andre Rema-butikken i Os.

– Enkelte veker og dagar ligg vi på dobbel omsetnad frå i fjor, det kan sjå ut som om vi har tatt med oss så og seia alle dei faste kundane frå førre butikk. Rema Kuven stasjon er på topp 25-lista over Rema-butikkane i Noreg.

Via bekjente har han fått kontakt med Stavangerkameratene, som er tredje av fem band på scenen under Osfest fredag. Før lydsjekk og konsert skal dei krydra bursdagsfesten til Rema.

Sal, signering, foto - og kanskje ein trall

Midtsiden fekk i dag intervju via FaceTime med to av dei fire kameratane frå Stavanger, Ole Alexander Mæland og Glenn Lyse.

– Vi har ikkje så mykje merch å selja, anna enn skjerf, tskjorter og plater, men det er alltid kjekt å treffa folk, så vi gler oss veldig, seier Ole Alexander.

Han kan ikkje garantera noko minikonsert, men reknar med at dei tar kassagitaren med seg, og at det kan bli ein låt eller toi løpet av ettermiddagen.

– Er norske fans framleis på jakt etter autografar, eller er det berre selfies det går i om dagen?

– Det blir mykje fotografering, men vi signerer autografar òg. Dei som vil ha autograf er av og til litt kreative med kvar dei vil vi skal signera, seier Glenn Lyse og ler.

«Only as you know it»? 

Dei fire musikarane blei booka samtidig til å underhalda under volleyball-VM i Stavanger sommaren 2015. Konferansier Stian Blipp sa at det var fristande å kalla dei for «Stavangerkameratene», og då Kjartan Salvesen, Tommy Fredvang, Glenn Lyse og Ole Alexander Mæland heldt fram med å opptre saman, blei namnet hengande ved gruppa.

– Vi fann ut at vi ikkje berre kunne synga coverlåtar eller låtane kvar og ein hadde frå før, så då byrja vi å omsetja kjente låtar frå engelsk til norsk. Då fekk vi eit greit repertoar å opptre på Beverly (populær utestad i Stavanger) med gjennom sommaren.

Avicci sin «Wake me up» var ein av dei som slo godt an som «Vekk meg opp». Sju månadar seinare, i mars 2016, fekk dei godkjenning til å gje den ut, noko som blei ein stor suksess.

Låten er streama over 2,6 millionar gongar på Spotfy, men same sommar kom dei med ein eigenprodusert låt som skulle få endå betre respons.

– Eg hadde i utgangspunktet skrive låten på engelsk, men då eg hadde dobbeltbooka ferie og spelejobb, og blei verande heime for å tena pengane midt i oljekrisa, fekk eg ei veke for meg sjølv og tid til å omsetja «Bare så du vett det».

Midtsiden reknar ikkje med at låten i utgangspunktet heitte «Only as yo know it» ...

– «Du har skrive ein hit» sa Tommy då han las gjennom teksten. Han fekk rett i det.

Overvelda av oppslutnad og allsong

Stavangerkameratene-prosjektet har blitt nærmast altoppslukande for dei fire musikarane.

– Kjartan er jo litt opptatt med FK Viking, som han jobbar fast for, og Tommy har tatt seg tid til å vera med på eit flott ABBA-show, men i hovudsak så køyrer vi for fullt med Stavangerkameratene.

– Vi har det veldig kjekt, vi er mykje saman i studio, har spelt ei rekkje utruleg kjekke konsertar, og vi har blitt kjente med mange flinke folk.

Etter litt ferie har dei no hatt eit tettpakka festivalprogram.

– No gler vi oss veldig til å koma til Os. Det største vi har vore med på til no er nok konsertane vi hadde på Ole Bull i Bergen før jul i fjor. Om osingane er like glade i musikk frå Stavanger som det dei er i Bergen, der det var så mykje allsong at publikum var dei einaste folk høyrde, så blir Osfest-konserten vår heilt fantastisk.

Stavangerkameratene skal på scenen etter Violent Gin og Majorleap, og før Madcon og Ammunition.

– Å få vera backstage med andre musikarar, artistar vi har sett opp til i mange år, er noko med det kjekkaste med å vera på festival. Utanom det å spela sjølv.