P2-nominasjon til Ingebrigtsen

«Kvit bok mørk vinter» er Ingebrigtsens siste tilskot i ei rekkje bøker om menneskje i utsette og sårbare situasjonar.

I NRK si eiga bokmelding om «Kvit Bok Mørk vinter» skriv dei mellom anna:

«At materialet i denne romanen er sterkt, er mildt sagt. Ingebrigtsens prosa treff eit punkt som ikkje berre gjeld krigen på Balkan: Det er hardt å byggje freden og særleg etter ein borgarkrig, der motstandarane står kvarandre nær.»

Lyttarjury

Midtsiden treff Ingebrigtsen på telefon frå Oslo der han no for tida har skrivepermisjon frå jobben i Norsk Forfattersentrum.

– Kva tenkjer du om denne nominasjonen?

– Eg har jo vore nominert til same prisen, eit par bøker attende med «Heimfall. Ei juleforteljing», men det er jo sjølvsagt stas å verta nominert på ny!

– Det som er spesielt med denne prisen er det faktum at det ikkje er ein fagjury, slik vi er van med, som skal kåra vinnaren. P2 har sete saman ein jury av «vanlege» folk, rett og slett ein lyttarjury. Dei les alle bøkene, og så sit dei seg ned for å diskutera fram ein vinnar. Eg vil seia at det ligg mykje skjønn til grunn for juryens endelege avgjerd.

Ingebrigtsen har tydeleg sansen for denne måten å kåra ein vinnar;

– Det er vel og bra å få omtale av litterære fagfolk, men dette er med å gjera det heile litt meir folkeleg. NRK P2 legg mykje ressursar i denne prisen, og juryens diskusjonar vert det god kultur-radio av. Djupgåande intervju med vinnaren vert det òg sjølvsagt.

Prisvinnande forfattarskap

Ingebrigtsen er ikkje ukjend med prisar.

I 2013 vart han tildelt «Sultprisen» for sitt forfattarskap. Prisen var på 200.000 kroner, og tildelar var Gyldendals Legat.

Med boka «Spikrar frå fallande plankar» som om ut i 2015 vart han tildelt Nynorsk litteraturpris. Bak prisen står Noregs Mållag, Det Norske Samlaget og Det Norske Teatret. Prisen var på 30.000 kroner.

I grunngjevinga til prisen sa juryen mellom anna: «Nynorsk litteraturpris 2015 går til ein forfattar som skriv om omsorg, og om skilnaden mellom det nære og det fjerne. Boka er ei skildring av det norske overflodssamfunnet sett frå utsida. Hovudpersonen, Sven, blir med på ei reise der han får sjå Europa frå romfolkets perspektiv. Det er ikkje eit vakkert syn… Forfattaren har eit nøkternt og effektivt språk. Historia er fortald utan store fakter, men slik at lesaren ser alt tydeleg for seg og blir riven med. Forfattaren har berre med dei detaljane som er nødvendige, men desse blir ekstra tydelege og levande.

– Kva trur du er grunnen til både nominasjonar og prisar?

– Språket, teknikken og poesien min vert nok lagt merke til. Eg skriv på nynorsk, og har funne mi form der.

– At eg i tillegg tek opp tema som kanskje er vanskelege, eller som kanskje er litt ubehagelege å kjenna på, vert nok òg lagt merke til.

«Skal du ut i skogen og jobba med hobbyen din no?»

Ingebrigtsen fortel at han no jobar med ei ny bok, og er i skrivepermisjon.

– Eg plar dela tida opp i to; eg er forfattar eine halvdelen, og så er eg i det vi kallar «vanleg arbeid» resten. Nett no er fullt fokus på skriving fram til april.

– Får du skrivero i heimen, eller har du ei skrivestue du kan nytta?

– Eg er ein av dei som må gå heilt inn i fokus når eg er i skrivemodus, så tidlegare har eg vore på Gotland, i Lofoten og i Danmark når eg har jobba med ei bok.

– No har eg jo familie her i Oslo, så «skrivestua» denne gongen er i Hurdal, om lag ein time frå Oslo. Det kan nok virka litt sært for nokon, men det er jo ikkje mykje ulikt om eg til dømes flaug ut til ein plattform med jamne mellomrom. Men jo, eg får av til kommentaren; «skal du ut i skogen og jobba med hobbyen din no?»

– Kanskje dette seier noko om kunstsynet i samfunnet, men eg no viss på at ordet varar lengre enn olja, humrar Ingebrigtsen.

Vinnaren av P2-lytternes romanpris vert kåra i februar.