Ung og aktiv, men dement?

Bildeserie:

1 av 7

Mens byggearbeidet på hovuddelen av den omfattande utvidinga av Luranetunet måtte setja bremsen på etter funn på tomta har to delar av Luranetunet blitt utvida.

– Desse utvidingane er i same entreprise. Byggearbeidet starta for eit lite år sidan og utvida lokale blei tatt i bruk no etter ferien, seier kommunalsjef Nils Petter Borge.

Han var saman med tenesteutvalet på omvising onsdag morgon.

Luranetunet har fått:

1. Ny, utvida resepsjon. Mens den førre var på éin etasje er denne på to. I tillegg til no å kunna fungera som hovudinngang også når resten er ferdig, er det i 2. etasje tre kontor og eit større møterom.

Med to etasjar er dei to fløyane dessutan kopla saman. No kan tilsette i den eine fløyen enklare hjelpa kollegaer i den andre.

2. Nytt dagsenter for demente. Med ei forlenging av den eine fløyen har Luranetunet både fått to ekstra leilegheiter og ein etterlengta terrasse i andre etasje, og eit dagsenter med to avdelingar og kontor på gateplan.

Dagsenteret tar imot innbyggarar med demens fem dagar i veka (alle dagar utanom tysdag og søndag), som blir henta med buss og er på dagsenteret frå klokka 9.30 til 15.00.

– Avdelinga for dei yngste, dei under 65 år, er ei turgruppe. Etter frukost/lunsj er det ut på tur eit par timar. Så er det middag når vi kjem inn igjen, seier demenskoordinator Astrid Egge Døsen.

Avlasting for pårørande

Med ein grunnfilosofi om at flest mogleg osingar skal kunna bu heime lengst mogleg, er dagsenteret meint både som ein god stad å vera for dei som er dement eller har alzheimers, og som ei avlasting for dei heime.

– Eg er glad for at vi har eit så godt fagmiljø og eit så bra tilbod for denne gruppa. Alternativet ville vore sjukeheimen, eller at dei pårørande måtte ha slutta i jobb eller hatt endå meir hjelp i heimen, seier Borge.

To år med fokus på yngre demente

Os har hatt dagsenter for demente sidan midten av 90-talet. Før dei no fekk nye, fine fasilitetar på Luranetunet hadde dei base i Gamleheimshagen.

– Her har vi betre kapasitet. At brukarane av dagsenteret òg blir kjent med omgjevnadane på Lurane er òg fint, sidan fleire av dei med tida flyttar til tunet.

Nytt dei siste to åra er fokus på yngre demente.

– Dei yngste vi har hatt her er i midten av 50-åra, men vi kan nok òg koma til å få inn brukarar i slutten av 40-åra.

Dei tilsette ved dagsenteret har individuelle samtalar med pasientar og familien og hjelper til med å gjera vedkomande motivert til å prøva dagsenteret.

– Å bli ramma av demens og alzheimers er vanskeleg for både den det gjeld og for familien. Det har lenge vore litt tabu kring psykisk helse, og det er nok ikkje alle som nyttar seg av dette tilbodet av dei som kunne trengt det, seier Egge Døsen.

– Men dei som er her har det veldig godt. Vi går på turar til gjestebrygga og til Knutabruo, blant anna, og mange av dei er skikkeleg spreke. Dei som er over 65 år får òg vera med. Den eldste, og sprekaste, som vi har med i turgruppa er i slutten av 70-åra.