Ståande trampeklapp for Ingrid

Torsdag besøkte Ingrid Bjørnov med band eit fullestt Oseana kunst- og kulturhus.

Det blei som eit sitjande standupshow blanda med ekstremt variert musikk sydd saman av utruleg treffande filosofiar - det heile sydd saman så tett at latterbygene ikkje rakk å legga seg før allsongen overtok.

– Dette treff jo ekstremt godt for oss vaksne. Ho får oss til å le skikkeleg av oss sjølv, og det var herleg, seier publikum Kjell Inge Drønen som såg showet saman med kona Aina Tjosås.

Den sterke kassethausten i '77

Ingrid fletta inn alt frå kampen mellom brunsneglen og Blomster-Finn til Justin Bieber, eller "Jostein Bever", som han blir kalla i Bjørnov sin heim.

– Vi hadde jestar frå Bergen som heller ville sjå showet i Oseana enn i Grieghallen. Og Ingrid treff spikeren på hovudet med alt ho gjer, meiner Per Eide-Olsen, som knapt fekk 100 meter å gå frå den nye heimen hans i Os Sjøfront og opp til kulturnabohuset.

Så kom ho inn på den sterke "kassetthausten" 1977, om kor sterkt musikkminna frå 12-14-årsalderen sit igjen "ingen musikk blir så god som den musikken du likte då du var mellom 12 og 14 år".

Eit sikkert teikn på at ho sjølv er over middagshøgden fekk Ingrid då ho tok seg sjølv i å ikkje reisa på konsert med Billy Idol og Kiss fordi ... ho var uroleg for ikkje å finna parkeringsplass.

– Ein stor filosof

Showet slutta der livet sluttar, om korleis kroppen hugsar musikk hovudet har gløymt.

– Kva musikk trur de at de sjølv kjem til å hugsa lengst? Kva låt blir den siste som forsvinn? spurde Ingrid publikum.

– Var det same mannen som svarte? Det er jo same låt, berre på engelsk, sa ho etter at ein mann kom med forslaga "Min første kjærlighet" og "I will always love you".

Så spelte ho "Min første kjærlighet" med publikum på lead-vocal og seg sjølv på kor.

– Eg syntes eg høyrde tostemt? Det er det ikkje alle plassar dei får til.

– Ho er ikkje berre eig geni når det kjem til musikk og humor, Ingrid er ein fantastisk filosof! synast publikum Arild Moltubakk.

Ingrid slutta konserten med å bevisa at Edvard Grieg og Benny Andersson er éin og same person.

Ho fekk ståande trampeklapp då ho takka for seg - og takka for seg ein gong til med ekstranummer av Rod Stewart og Marius Muller.