Tok bachelorgrad mens han fekk cellegift

Bildeserie:

1 av 1

I romjula 2016 fortalte vi om Jon Stigen, som fekk uventa støtte av studiekameratar i Southampton etter at han november same år fekk veta at han hadde testikkelkreft med spreiing til blant anna lungene.

Han spelte amerikansk fotball, og lagkameratane på universitetslaget gjekk på pub og klipte seg skalla i sympati med Jon, som mista hår og skjegg då behandlinga starta.

Han har sidan vore under behandling, ein prosess som varte til 1. mai i år.

– Eg vel å kalla meg frisk, sjølv om dei teknisk sett vil sjå at du er symptomfri i fem år før du får status som frisk, seier 27-åringen til Midtsiden.

Tysdag 10. juli fekk han bachelorgraden sin, same dag som dei friske klassekameratane, trass lange sjukehusopphald, tøff behandling og fleire operasjonar.

Ein betre student av å vera sjuk?

Jon har studert og tatt bachelorgrad i maritime business (shipping) ved Solent Southampton University.

– Du får jo god tid til å lesa når du ligg på sjukehus, seier Jon, som forklaring på kvifor han lykkast med å fullføra studiet parallelt med behandlinga.

– Men du har vel hatt periodar der det å lesa, levera oppgåver og å ta eksamen har vore tungt, vanskeleg eller praktisk umogleg?

– Ja. Derfor bestemte eg meg tidleg for å vera i forkant, eg ville unngå å plutsleg få press på meg.

– Tidlegare var eg som studentar flest, eg utsette det meste til det verkeleg hasta, for så å jobba knallhardt. No, då eg ikkje visste korleis dei neste vekene ville bli, forsto eg at eg heller burde ligga litt framfor budsjett.

– Dette er vel ein strategi fleire kunne hatt suksess med, blei du ein betre student av å vera sjuk?

– Ja, eg blei vel det, seier Jon og ler.

Han har ikkje levert éi oppgåve for seint etter at han blei sjuk, med unntak av i mai, etter at behandlinga var over, då han grunna svekka immunforsvar fekk ein infeksjon og måtte leggast inn på sjukehus.

– Vurderte du aldri å utsetja studiene for utelukkande å prioritera å bli frisk og å slappa av?

– Jau. Men det er grenser for kor mykje du kan ligga og sjå på Netflix. Det å studera vidare blei naturleg og godt tidsfordriv, det var dessutan fint å ha noko anna å tenkja på.

Uvurderleg støtte av kjærasten

Familien til Jon var ikkje seine med å koma til England, og seinare med å støtta han heime i Noreg, der han har budd og fått behandling det siste året.

– Samtidig har eg hatt kjærasten min, Sunniva Helene Palmork, hos meg heile tida. Vi studerer saman, og ho har vore til uvurderleg hjelp. Eg har òg fått mykje god hjelp av den komande svigerfamilien min.

Jon fridde frå sjukesenga kort tid etter at han blei innlagt i 2016.

– Eg hadde plan om å fri til Sunniva til våren, men diagnosen stokkar litt om på tankane og prioriteringane dine, sa Stigen til Midtsiden jula 2016.

– Det gjekk fint også med Sunniva sin bachelorgrad?

– Ja, ho sto med glans!

Tok tre eksamenar mellom to kurar

I den første perioden var Jon på sjukehus samanhengande tre månadar. Seinare har han vore inn og ut av sjukehus fram til han i oktober 2017 var innlagt for siste av tre operasjonar.

Tre månadar seinare, mellom to cellegiftkurar i januar i år, var han til England og tok tre eksamenar.

– Det meste har vore gjort over internett, skulen har vore flink med å legga til rette for fjernstudie. I januar var eg heldig og fekk reisa til England mellom to behandlingar. Eg har òg vore heldig som ikkje har blitt like dårleg som mange andre kan bli av behandlinga.

Klar for arbeidsmarknaden

I skrivande stund er Jon i full jobb i same firma som den komande svigerfaren jobbar.

– Det er sommarjobb, men det er heldigvis relatert til utdanninga mi.

I WWL ALS jobbar han blant anna for avdelinga Superyacht Nordic, som yter tenestar innan planlegging og gjennomføring av store yachtar sine besøk i Noreg.

– Eg har prøvd å senda dei til Os hamn, men har førebels ikkje lykkast utover allereie planlagte besøk til Lysøen, seier Jon og ler.

Han føler seg frisk og arbeidsfør.

– Einaste mén er at eg, etter å ha hatt ein svulst som pressa på nervene i ryggen, ikkje har fått balansen heilt tilbake. Eg har hatt stor framgang og har kome meg ut av rullestolen eg sat i gjennom fjoråret, men bruker ei krykke når eg går.

– Når du no søkjer jobb, er du frisk nok til å jobba 100 prosent?

– Javisst! Eg har fått god trening med hektiske arbeidsdagar i sommarjobben eg har, det er ikkje sjeldan med 10-timarsdagar no i høgsesongen, seier Jon Stigen, som no bur heime i Os med sin trulova Sunniva.