Dyrisk god!

Bildeserie:

1 av 10

Etter å ha selt 225 billettar på førehand rauk resten i døra, med unntak av 6, Os Rockeklubb sin 30-årsfest hadde 294 betalande gjestar. I dag kjørte rockesjef Kjetil Grønvigh ein full Tysse-tilhengar med pant.

- Vi satsa alle pengane til rockeklubben på denne festen og håpte på å gå i null. At vi på billettinntektene åleine dekkar dei største utgiftene våre gjer at vi går i pluss, noko som er ein fin bonus etter ein så vellukka fest.

Les òg:
Prisa kvarandre, og Fjellheim

Ein stor og god fest gjer ikkje seg sjølv, takkelista til Grønvigh er lang.

- Det nettverket i Os med folk som hjelper kvarandre er enormt. Det har vore eit stort og velvillig apparat, frå vennar og kjente til musikarar og profesjonelle aktørar, som har stilt opp, anten gratis eller til sterkt redusert pris.

Varma opp for kvarandre
I tillegg til det praktiske arbeidet har planlegginga vore ein viktig del. Mykje skal gjerast rett for å halda Fjellheim full av folk frå klokka 20.30 til 01.40.

- Rekkefølgja på banda var viktig, og der trur eg vi gjorde mykje rett. Søftelendingane fekk den tøffe jobben med å starta kvelden, litt sidan vi i Warfart måtte spela før dei på Søfteland i sommar. Denne gong fekk dei varma opp for oss, ein fin, liten intern maktdemonstrasjon, humrar Grønvigh.

- Men søftelendingane har så mange tilhengarar at Fjellheim blei fylt tidleg, så det blei jo ikkje noko problem.

La lista høgt
KingCalling gav oss ein litt mjuk start på kvelden, med låtar som liknar på 80-talsrock. Men Eirik Søfteland og resten av gjengen i det to månadar gamle bandet la samstundes lista høgt, både i musikalske prestasjonar og i energinivå.

Stagedive!
Bone Shakers, som i haust har hatt ein serie med spelejobbar i Bergen, og som saman med KingCalling sørgja for fullt hus på Bar2Be den same kvelden som Irish Cat hadde opningsfest, tok festen vidare, hakket hardare enn forgjengaren. Musikarar frå andre band kom på scenen og stupte ut i vellukka stagedives.

Så rauk t-skjortene
Neste ut var dystre, muntre Warfart (krigsfis), med rockesjef Kjetil Grønvigh på trommer, brørne Even og Espen Hjertaas på vokal og gitar, Dan-Jarle Køhler Raustein på bass og Raymond Hilseth på gitar. Publikum kasta t-skjortene, det gjorde også vokalisten Even. Kultursjefen sto og poga.

Som i Kina
At folk var svimmel og tørst etter dei tre første banda går an å forstå, men dei som gjekk for å pusta eller drikka blei raskt kommandert tilbake til scenekanten av veteran og Kina-rockar Kjell Engelsen Moberg og resten av K-JELL. Han måtte rett nok spørja to gongar om ikkje osingane var betre enn kinesarane, men på dei to siste låtane hadde han publikum i hundre.

Hardare skulle det bli
Om K-JELL sine mest fengande låtar nesten tok rockefesten over i popstemning skulle det bli langt tyngre før det mest vaksne publikummet fekk svinga seg til ORBO-musikk. Arrangørane passa nemleg på å få inn dei unge, talentfulle og svartaste rockarane i klubben først.

Neoplasma-vokalisten Patrick Gaassand har ikkje det lange svarte håret, men han har alt det andre, og han er nesten to vokalistar i eitt. Presisjonen blant resten av bandet matchar råtassen med mikrofonen og imponerte fleire i salen, også dei mest vaksne.

ORBO til Søfteland
Det var tydeleg at ORBO & The Longshots trivst god med å vera på scenen i Fjellheim igjen. Før dei starta kunne brørne Lindborg annonsera at ORBO speler på Søfteland Rock N LoL i juli i år, ORBO sjølv starta konserten med å dedikera sin eigen låt Rock N Roll City til Os Rock City. Vi fekk også høyra ORBO saman med Gina Aspenes på låta Diva Queen frå EP-en som nyleg kom i hyllene.

Toppa toppen
Audrey Horne, som nok kunne tenkt seg å gå på scenen noko tidlegare, var stort nok trekkplaster til at det framleis sto tett framfor scenen klokka 01.15. Torkjell Rød fekk også kveldens varmaste velkomst, og sto saman med kameratane frå Bergen for ei knalltøff og passande avslutting på 30-årsfesten til Os Rockeklubb.

Midtsiden kjem tysdag tilbake med meir om festen, sett frå scenekanten.

Les òg:
Prisa kvarandre, og Fjellheim