Tryggleik og komfort under Knutabruo
Brukameratane har fått redningsbøye og bygd ny benk. Samtidig har dei ei bøn til brukarane av området.
I oktober 2015 blei 50 meter lange og 12-14 meter høge Knutabruo opna, eit privat initiativ av dugnadsgjengen «Brukameratane», overrekt til Os kommune.
Året etter bygde Brukameratane ein gapahuk nede ved Oselvo, og i 2017 var det opning av ein større, arkitektteikna gapahuk oppe ved brua.
– Vi gler oss over at området er mykje i bruk, seier Peder Fløysand.
Han er saman med Harald Døsen og Bernt Norevik framleis aktiv som brukamerat, og driv vedlikehald og stell i området på frivillig basis.
– Det har vore nokre foreldre som har vore litt urolege for at ungane skal ramla i elva. Vi kontakta Vesta, som var raske med å gi oss ein bøye.
– Folk må naturlegvis vera varsame, spesielt når elva er høg, men det gjorde godt å få ein redningsbøye på plass.
Flaum forbi gapahuken
På staden har brukameratane òg bygd ei ny sitjegruppe, bord og benkar av kortreist og sjølvsaga tømmer.
– Denne er tung og god, og vil neppe flytta seg sjølv omelva av og til kjem inn på plassen.
Ein tørrmur bygd i etterkant bremsar elva dei dagane det er flaum. Men den hindrar ikkje flaumen å ta med seg sagflisa som ligg på bakken.
– Derfor vil vi no spa grus utover plassen, den blir nok liggande.
Ungar som bruker kniv
Brukameratane har tidlegare felt nokre tre i området, både i samband med bygging og for å gi god utsikt frå stien mot elva.
Men dei ønskjer at turgåarar er meir varsame med kniven.
– Det er jo kjekt at ungar får spikka litt når dei er på tur, men vi ser dessverre ein del sår og døyande grantre i områda rundt gapahukane.
– Vi vil be foreldre og ungar om ikkje å skjera bark eller greiner av trea i området, spesielt bartrea bør få stå i fred. Kapp heller med nokre greiner på veg til gapahukane, så ikkje vi får mange ribba eller rotne tre i dette området.